Bajkowa Wenecja

Wenecja niepodobna jest do żadnego innego miejsca, wszech obecne kanały z niebiesko-zielona woda, kolorowe kamienice, przepiękne kościoły i pałace sprawiają, ze miasto wygląda jak z bajki. Polecam rozpoczęcie zwiedzania o świcie, kiedy tłumy turystów jeszcze śpią i można się w spokoju napawać urokiem miasta.

Wenecja (region Veneto) położona jest nad Adriatykiem, całkiem niedaleko Dolomitów.  Dotrzeć do Wenecji można w najprzeróżniejszy sposób.  Najłatwiej jest przylecieć bezpośrednio na lotnisko Marco Polo. Można tez przylecieć do Werony lub Mediolanu i zwiedzić wszystkie trzy miasta za jednym razem. Oddalone są od siebie jedynie krótką podróż pociągiem i na każde z nich wystarczy jeden dzień,  Wspaniała opcja na długi weekend J Przy okazji można tez opuścić miasto i ruszyć w góry lub nad alpejskie jeziora, Gardę, Maggiore, Como i inne.

Wenecja jak wiadomo jest wyspą wiec dostać się do głównej części miasta można mostem lub promem. Nam trafił się prom i jak się okazało bardzo dobrze, bo widok na uśpione miasto z głównego kanału, Canal Grande był wspaniały.

Najpopularniejszym i najpiękniejszym miejscem w Wenecji jest Plac św. Marka (Piazza San Marco), który wygląda jak z innej planety. Obok siebie stoją tak wspaniale budowle, ze trudno się zdecydować na której się skupić

Nie bez powodu Napoleon nazwał ten plac najwspanialszym salonem Europy J Plac ograniczony jest Pałacem Dożów, Bazylika św. Marka, Wieża Zegarowa (Torre dell’Orologio) i Skrzydło Napoleona (Ala Napoleonica).

Skrzydło Napoleona, wybudowane na polecenie Napoleona, zachwyconego placem.

Plac św. Marka składa się z dwóch części. Placu głównego i mniejszego zwanego Piazzetta. Obecnie oba są ze sobą połączone, ale kiedyś oddzielał je kanał.  Piazzetta, znajduje się przy głównym kanale i przy Pałacu Dożów. Dzięki dwóm kolumnom z rzeźbami św. Teodora i lwa św.  Marka, Piazzetta wygląda jak brama do kolorowej, koronkowej krainy.

Bazylika Św. Marka (Basilica di San Marco)

Bazylika św. Marka

Bazylika wybudowana była ku czci św. Marka Ewangelisty, aby tam pochować jego relikwie. Według legendy, anioł przepowiedział mu, ze właśnie tam ma spoczywać. Dlatego po jego śmierci Wenecjanie przywieźli jego szczątki z Aleksandrii i mianowali patronem miasta. Jego symbol skrzydlatego lwa trzymającego księgę umieszczono w herbie republiki.

Budowa bazyliki rozpoczęła się w 832 roku i powstawała przez kilka wieków, stad różnorodność stylów i niezwykle interesujący wygląd. Zarówno do budowy jak i wystroju, użyto bardzo drogich i różnorodnych materiałów. Możliwe to było miedzy innymi dzięki temu, ze każdy statek wenecki miał obowiązek przywiezienia z podroży darów, które używano do ozdobienia bazyliki. Wnętrze bazyliki pełne jest wspaniałych rzeźb, marmurowych kolumn i 4000 m2 mozaiki! Zloty Ołtarz,  który pochodzi z czasów Cesarstwa Bizantyjskiego, to tez prawdziwe dzieło sztuki. Zbudowany jest z plakietek ze złota  ozdobionych olbrzymią ilością szafirów, szmaragdów,  rubinów,  pereł i granatów  Również kopula bazyliki cala pokryta jest zlotem.

złoty sufit Bazyliki

Pałac Dożów (Palazzo Ducale)

Pałac Dożów

W przeszłości Pałac Dożów był jednym z najważniejszych budynków Wenecji, ponieważ był siedzibą władców. Obecnie pełni jedynie funkcje reprezentacyjną. W XI wieku został odbudowany po pożarze i od tego czasu każdy doza przebudowywał go i zmieniał wedle swojego pomysłu. Stad jego ciekawa i złożona architektura. Ażurowa fasada pałacu oraz zdobienia w arkadach sprawiają wrażenie jakby całość była zrobiona z koronki.

Jedną z najbardziej charakterystycznych budowli na placu jest Dzwonnica (Il Campanile), z której rozciąga się piękny widok na miasto, Adriatyk, a w pogodny dzień nawet na Dolomity.

Pałac Dożów i Dzwonnica

Most Westchnień (Ponte dei Sospiri)

Most Westchnień kojarzy się przede wszystkim z zakochanymi. Jednak swoja nazwę zawdzięcza więźniom, a nie zakochanym. Most łączy Płac Dożów z więzieniem. Skazańcy wzdychali idąc mostem do niewoli, kiedy po raz ostatni mogli spojrzeć na świat i niebo.

Po dokładnym obejrzeniu, placu polecam po prostu spacer wąskimi uliczkami. Niektóre ulice są tak wąskie  ze nie jeden grubas by się nie przecisnął J 

Koniecznie trzeba się wybrać na most Rialto (Ponte Rialto), na którym znajduje się cala masa straganów i sklepików. Jedynym minusem jest przeokropny tłok.  Most Rialto jest tez najlepszym miejscem widokowym na przepięknie kolorowy Canal Grande.

Most Rialto 

Il Canal Grande, widok z Ponte Rialto

W Wenecji nie może się tez oczywiście obejść bez gondoli. Polecam taka, chociaż krotka przejażdżkę  Z gondoli Wenecja wygląda zupełnie inaczej. Można z bliska przyjrzeć się wodnym wejściom do domów i restauracji i zobaczyć takie zakątki do jakich nie można dotrzeć chodnikiem. Gondolierzy nieustannie coś do siebie pokrzykują, a niektórzy nawet śpiewają, co dodatkowo tworzy wenecka atmosferę.

wodne wejście do restauracji

Canal Grande

Fasola